Dit geschrift – waarschijnlijk ontstaan één of twee jaar voor het heengaan van de auteur in 1803 – is gewijd aan het mysterie van het mens-zijn: de mens is enerzijds een materieel schepsel – “materie” te zien als de vele zichtbare en onzichtbare aggregatietoestanden – en anderzijds een geestelijk wezen, Meer...een geestelijk “zijn”. Het belangrijkste mysterie van de religie is de herontdekking van de geest-mens, het wezen, diep binnen in de vorm-mens. Dit wezen, hoewel één met het ondeelbare Zijn, wordt nochtans omsloten door de vergankelijke lichamelijkheid van de uiterlijke mens. Re-ligie is dan de bewuste her-eniging van het ZIJN in de mens met het alomtegenwoordige ZIJN, met God. Dit is een waarachtige wedergeboorte, een renaissance.
In het boek 'Aufschlüsse zur Magie' schrijft Eckartshausen: ik weet niet of ik niet een eeuw te vroeg schrijf, omdat ik waarheden zeg die het eenvoudige, zuivere hart zou kunnen beseffen, die echter door de mensen die beweren alles te weten, verworpen worden omdat zij het innerlijk besef missen.'
Misschien dat deze waarheden nu, twee eeuwen later, voldoende zoekende harten vinden, om de geestelijke renaissance, waar de gehele wereld op wacht, tot openbaring te brengen. Volgens de innerlijke wetten van het Licht is het zoeken naar de waarheid niet te stuiten en het vinden van de waarheid evenmin.